मरुभुमी मा उडेको बालुवाको कण रहेछु म
मन्दिर्,मस्जिद अनि चर्चको भित्तामा रम्न सकिन ।
बशन्तमा रुख बाट छुटिएर उडदै गरेको पात
रहेछु म,
चाहेर पनि कसैलाई छाहरि दिन सकिन ।
आफुले आँफैलाई निहाली हेरे आज
म त भित्र भित्रै खोक्रो अनि रित्तो भैसकेछु,
चाहेर पनि कसैको आत्मिय मित्र बन्न सकिन ।
सोचेको थिय मेरा बचेँका थोरै खुशीहरु सँग,
उस्का पिडाहरु सट्नेछु
तर बिडम्बना,
मेरा थोत्रीएका खुशीहरुको कुनै अस्तित्त्वो नै रहेनछ।
उस्को गलाको पासो बनेर
यो निरस जीवन अब जीउन चाहन्न ।
खन्डहर बनेको यो मेरो जीवन्को पुननिर्माण चाहन्न
Popular Posts
-
खुशीयालिको रमझम मदिरा र संगीतको मिलन साथमा, सयौ परीचित् र अपरिचित मुहारहरुको भिड माझमा कतै आँफै सँगइ यो काले लाई पनि बिर्सेंयौकी काली ? प्रक...
-
चाहानहरु अझै पनि बशन्तमा उजाडियको पोथ्रामा फेरी नया पालुवा पलाए जस्तै पलाउने थिए होला, रहरहरु फेरी मखमली फुलहरु घर्, आगन्, बगैचामा ...
-
मरुभुमी मा उडेको बालुवाको कण रहेछु म मन्दिर्,मस्जिद अनि चर्चको भित्तामा रम्न सकिन । बशन्तमा रुख बाट छुटिएर उडदै गरेको पात रहेछु म, चाहेर पनि...
-
BMW Brings Me Women FIAT Failure in Italian Automotive Technology FORD For Only Rough Drivers HYUND...
-
सम्झनाका छालहरुमा आफैलाई बगाई दुखलाई भुलौने प्रयास गर्छु , यो परदेशमा आशु संगै रमाउने प्रयास गर्छु l याद आउछ जब गाउघर र आफन्तको तब आखा चि...
-
तिमी त खुशी हौली अरु कसैको आङालोमा म त मृत्यु सँग संघर्श गर्दैइ छु यहाँ, बिरानो भुमिमा! साथ छुट्यो आस छुट्यो निभ्यो जीवन ज्योति मृत्यु भन्...
Thursday 29 October 2009
Sunday 18 October 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)